Perfectionisme

Mensen die kampen met perfectionisme ervaren het leven als ingewikkeld, vol ‘moetens’ en stress. Ze vinden het moeilijk om te voelen wie ze echt zijn en wat ze echt willen. Hun doen en denken staan in het teken van wat de buitenwereld wil, en dat is vaak erg vermoeiend. Perfectionismecoaching doorbreekt dat patroon.

Perfectionisme uit zich in een 10-tal symptomen:

Voortdurend behoefte aan bevestiging en aanvaarding door anderen
Het onvermogen om jezelf te accepteren zoals je bent en je daarbij Oké te voelen. Omdat je hiervoor altijd afhankelijk bent van anderen, wil je door iedereen aardig gevonden worden. Hierbij worden eigen grenzen vergeten en is ‘nee’’ zeggen erg moeilijk voor de perfectionist. Dit is herkenbaar in pleasegedrag en conflicten vermijden.

Onrealistische en/of onbereikbare kwaliteitseisen stellen
Een 10 is eigenlijk niet goed genoeg! Op je tenen lopen om aan de jezelf opgelegde kwaliteitseisen te voldoen. De lat ligt hoog, ook voor minder belangrijke zaken.

Laag zelfbeeld: mismatchen naar mezelf en naar wat ik doe of gedaan heb
Alleen dingen zien, horen en voelen die niet Oké zijn volgens je eigen normen. Jezelf minder belangrijk voelen dan anderen, of zelfs helemaal niet belangrijk. Opkijken tegen anderen.

Faalangst en andere angsten
Een diepgewortelde angst om te falen en andere angsten zoals bindingsangst, verlatingsangst. Onzekerheid of blokkades voelen, vooral in stressvolle situaties.

Drang om alles onder controle te houden
Controle moet! Controle geeft houvast. Moeite met delegeren op het werk, of dingen uit handen geven in het huishouden. Je doet het zelf namelijk beter dan je medewerker of partner.

Veel denken en vaak piekeren
Zowel overdag als s ’nachts over allerlei zaken en mensen, en vooral ook over jezelf. Dit kan slecht slapen en stress als gevolg hebben.

Uitstelgedrag
‘’Iets’’ houdt je tegen om zaken aan te pakken en zorgt voor uitstelgedrag. Ook al ligt er een goede planning klaar, een to-do list, toch kan het lastig zijn om de juiste prioriteiten te stellen en worden taken voor zich uit geschoven. Hierachter ligt een diepgewortelde angst om te falen en/of kritiek te krijgen.

Moeite met kiezen of beslissen
Keuzes maken is moeilijk, want ‘’kiezen is verliezen’’. Na lang wikken en wegen, wordt  een keuze gemaakt. Een keuze maken is stressvol. Of het nu gaat om wat je zal eten in het restaurant of het al dan niet accepteren van een nieuwe baan.

Te groot verantwoordelijkheidsgevoel – te grote betrokkenheid
Teveel verantwoordelijkheid nemen en teveel taken naar je toetrekken, ook die van anderen, zoals collega’s of gezinsleden.

Doorgaan – nooit opgeven, wat er ook gebeurt.
En daarbij gemakkelijk over je grenzen heengaan. Toch naar het werk, wanneer je ziek bent. Lichamelijke klachten negeren, totdat je letterlijk ‘’opgebrand’’ bent. Dit is de rode loper naar Burn-out!